अनुचितमपलपितं मे त्वयि ननु शंभो तदागसःशांत्यै ।
अर्चां कथमपि विहितां अंगीकुरु सर्वमंगळोपेत ॥ 1 ||
ध्यायामि कथमिव त्वां धीवर्त्म विदूर दिव्यमहिमानम् ।
आवाहनं विभोस्ते देवाग्र्य भवेत् प्रभो कुतस्स्थानात् ॥ 2 ||
कियदासनं प्रकल्प्यं कृतासनस्येह सर्वतोzपि शिव ।
पाद्यं कुतोzर्घ्यमपिवाzzपाद्यं सर्वत्र पाणिपादस्य ॥ 3 ||
आचमनं ते स्यादपि भगवन् ! भव सर्वतोमुखस्य कथम् ।
मधुपर्को वा कथमिह मधुवैरिणि दर्शितप्रसादस्य ॥ 4 ||
अर्चां कथमपि विहितां अंगीकुरु सर्वमंगळोपेत ॥ 1 ||
ध्यायामि कथमिव त्वां धीवर्त्म विदूर दिव्यमहिमानम् ।
आवाहनं विभोस्ते देवाग्र्य भवेत् प्रभो कुतस्स्थानात् ॥ 2 ||
कियदासनं प्रकल्प्यं कृतासनस्येह सर्वतोzपि शिव ।
पाद्यं कुतोzर्घ्यमपिवाzzपाद्यं सर्वत्र पाणिपादस्य ॥ 3 ||
आचमनं ते स्यादपि भगवन् ! भव सर्वतोमुखस्य कथम् ।
मधुपर्को वा कथमिह मधुवैरिणि दर्शितप्रसादस्य ॥ 4 ||